Blog: Lianne’s tijd bij Labyrinth
Een gek idee: na vijf jaar zeg ik Labyrinth vaarwel. In totaal zelfs vijfenhalf jaar, als je mijn bachelorstage meerekent.
Want daar begon het allemaal: ik kwam als stagiaire binnen en hield me vooral bezig met werving, interviewen en datacontroles. Het grote veldwerkonderzoek ‘Samenleven in diversiteit’ voor de Vlaamse overheid is mij daarbij het meest bijgebleven, naast de fijne en leerzame momenten met collega’s en interviewers. Ik was dan ook verheugd toen ik na mijn masterstudie in 2020 bij Labyrinth terug mocht keren, dit keer als junior onderzoeker. Er werd meteen een beroep gedaan op mijn kwantitatieve onderzoeksvaardigheden: samen met collega Sander werd ik verantwoordelijk voor de opschoning en oplevering van de data van het onderzoek ‘Survey Integratie Minderheden’. Ik worstelde mijn weg door de vele Excel-templates van Sander en leerde zo alles over ‘als-dan functies’ en ‘verticaal zoeken’. Hartstikke handig en prettig leervoer voor dat gestructureerde en praktische brein van mij. Ook voor de nodige ontspanning kwam ik aan mijn trekken, van de zonnige lunchwandelingen en gezellige woensdagmiddagborrels tot aan iftars en karaoke in de ‘kuil’ van het Krachtstation.
Verder haalde ik veel voldoening uit het contact met de mensen die we onderzochten: als interviewer en gespreksleider, maar bijvoorbeeld ook tijdens gesprekken met bewonerscommissies tijdens woonwensenonderzoeken. Dat is toch wel iets wat ik echt bij Labyrinth heb meegekregen: als je meer over de doelgroep wilt weten moet je met hen zelf in gesprek. Je geeft mensen een stem, zij kunnen hun verhaal bij jou kwijt en met het (beleids)advies dat je opstelt help je ze (hopelijk) op de lange termijn weer verder.
Ik heb mezelf weleens afgevraagd of ik me niet verder moest specialiseren in bepaalde thema’s, zeker gezien de minor en master die ik heb gedaan. En in zekere zin heb ik me voornamelijk bezig gehouden met onderzoeksprojecten gericht op jeugd en migratie en integratie. Maar het leuke aan Labyrinth vond ik toch wel dat ik me daarnaast kon verdiepen in tal van andere, actuele thema’s. Denk aan de toeslagenaffaire, duurzaamheid, corona en standplaatsbehoeften van woonwagenbewoners. Op verjaardagen was dit altijd één van de dingen die ik trots aan anderen vertelde, en waar men graag over meepraatte (iedereen heeft wel een mening over migratie of corona). Het Labyrinth Panel, dat ik met veel plezier nieuw leven heb mogen inblazen, is overigens dé plek waar iedereen over dit soort thema’s mee kan praten (aanmelden kan via labyrinthpanel.nl).
Maar het meest trots ben ik toch wel dat ik middels (praktijk)onderzoek anderen een stem heb weten te geven. Ik streef ernaar dit doel in mijn nieuwe functie bij RadarAdvies voort te zetten, zeker in deze tijd waarin bepaalde minderheidsgroepen steeds meer in de verdrukking komen en zich minder gehoord voelen. En ik weet zeker dat het huidige Labyrinth-team het credo ‘niet praten over hen, maar met hen’ eer zal blijven doen! Anders weten jullie mij (en ik jullie!) te vinden 😉
