Interview PLUS magazine

Een doordeweekse dag op de Klarendalseweg in Arnhem. De wieken van molen De Kroon draaien genoeglijk boven de lage gevels van de huizen. De straat oogt lieflijk, haast dorps. Twee Turkse dames trekken een weerbarstige boodschappentas op wieltjes over de stoep, een ouder echtpaar treuzelt bij de etalage met sieraden van Atelier PraGtig en bij bakker Holleman is het druk.

Hoe anders zag Klarendal er uit in 2000. De meeste winkeliers hadden hun biezen gepakt, dichtgespijkerde panden domineerden het straatbeeld. De wijk was een mix van strijdvaardige Klarendallers die er sinds generaties woonden, migranten (vooral Turken) en kunstenaars en miste de samenhang die vroeger zo vanzelfsprekend was. Werkloosheid, armoede en integratieproblemen maakten er de dienst uit. Wat te doen? De gemeente verzon een list: we hebben een mode-academie in Arnhem, waarom maken we van Klarendal geen modekwartier? En zo geschiedde. Onder de verleidelijke naam ‘100% mode’ kon de transformatie van Klarendal beginnen.

 

Leefbaarheid

Bedrijvigheid in de wijk is belangrijk, blijkt uit onderzoek. Wie in Klarendal rondloopt, kan dat bevestigen. De mode-ateliers en winkels doen de wijk zichtbaar goed: schone straten, leuke evenementen die bezoekers trekken uit het hele land. De leefbaarheid is verbeterd, evenals de uitstraling en de reputatie van de wijk.

En hoe zit het met werk? Het project 100% mode levert tot nu toe 45 banen voor de buurt op in het restaurant en Grand Café. Dat is niet heel veel, de werkloosheid van de Klarendallers los je er niet mee op. Toch is werk voor de wijk een belangrijk argument voor het verlangen naar terugkeer van bedrijven en winkels in de wijken. Annemiek Wortman van de Raad voor Werk en Inkomen legt uit waarom dat is: “Voor diegenen voor wie de stap naar werk heel erg groot is, kan een baan in de buurt een veilige eerste stap zijn. Het loont de moeite om via extra projecten in de wijken te werken aan nieuwe werkgelegenheid.”

 

 

”Onderschat ook niet het effect van ‘zien werken doet werken”, zegt Nathan Rozema. Hij onderzoekt namens het Utrechtse bureau Labyrinth Extenzio de wijkeconomie in de grote steden: “Het is belangrijk dat jongeren een beeld krijgen van allerlei beroepen door ermee in aanraking te komen. Veel allochtone jongeren denken als het om werk gaat uitsluitend aan een kantoorbaan. Maar als ze een naaiatelier of een automonteur in hun eigen omgeving zien, krijgen ze andere associaties bij werk. Op een bedrijventerrein komen de meeste mensen nooit.”

 

zie voor het hele artikel http://www.plusonline.nl/mensenenmeningen/artikelen/artikel/1192/een-prachtwijk-het-kan